Βρισκόμενοι για σχεδόν 2 χρόνια στη δίνη της υγειονομικής κρίσης που λέγεται κορωνοϊός, έχουμε βρεθεί απέναντι σε δύσκολες καταστάσεις, lockdowns, άγχος μην μολυνθούμε εμείς και οι δικοί μας, βλέποντας καθημερινά συμπολίτες μας και δικούς μας ανθρώπους να αρρωσταίνουν και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και να πεθαίνουν.
Πιο δύσκολες στιγμές βίωσαν όμως από την πρώτη στιγμή της πανδημίας οι στρατιώτες της πρώτης γραμμής: οι γιατροί και οι νοσηλευτές μας. Το υγειονομικό προσωπικό σε όλο τον κόσμο είχε κομβικό ρόλο στην διαχείριση της πανδημίας και στη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής. Ένα βαρύ φορτίο που κουβάλησαν σε όλες τις φάσεις της πανδημίας.
Στην πρώτη φάση της πανδημίας, πριν ακόμη αποκτήσουμε τα εμβόλια, αλλά και πριν καλά καλά καταλάβουμε για το τι επρόκειτο αυτός ο νέος ιός, το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό ήρθε αντιμέτωπο με τον νέο κορωνοϊό, θεραπεύοντας τους ασθενείς. Αλλά και όταν ‘’χαλαρώσαμε’’, κυρίως χάρη στα εμβόλια, εκείνοι συνέχισαν να δίνουν ‘’μάχες’’, με δύσκολες και συνεχόμενες βάρδιες.
Οι πολίτες και η πολιτεία, αναγνώρισαν την συμβολή τους. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έχει εκφράσει πολλές φορές δημόσια την ευγνωμοσύνη του στο προσωπικό της πρώτης γραμμής και δεν έχει διστάσει να ευχαριστήσει δημόσια πολλές φορές «όλους και όλες στο σύστημα υγείας που κατέθεσαν όλη τους την ενέργεια για να βγούμε ασπροπρόσωποι. Τα κατάφεραν καλύτερα από πολλές άλλες χώρες και αυτό είναι παράσημο όχι για την κυβέρνηση, αλλά για τους ανθρώπους του ΕΣΥ.
Την ίδια στιγμή, η πολιτεία, με έκτακτα «δώρα» ως ελάχιστη συνεισφορά στην προσφορά τους θέλησε να εκφράσει το ‘’ευχαριστώ’’ μέσω οικονομικής ενίσχυσης.
Έτσι, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης το 2020 και το 2021 περίπου 100.000 ενεργοί υγειονομικοί στα νοσοκομεία, στο ΕΚΑΒ και στα Κέντρα Υγείας ενισχύθηκαν με έκτακτη καταβολή μισού μισθού.
Παράλληλα, εξίσου μεγάλη προσφορά απέναντι στους υγειονομικούς μπορεί να δοθεί και με την αύξηση του ποσοστού εμβολιασμού, η οποία οδηγεί στην αποσυμφόρηση του συστήματος υγείας. Η υποχρεωτικότητα -σε συνέχεια της εξάντλησης των μέσων διευκόλυνσης και ενημέρωσης για την σημασία του εμβολιασμού- πρώτα για τους υγειονομικούς και μετέπειτα για τους πολίτες άνω των 60 ετών, αποτελεί μεγάλη συνεισφορά για το σύστημα υγείας.
Όσον αφορά τους περίπου 6.000 υγειονομικούς που βρίσκονται εκτός απασχόλησης και το κράτος προχωρά σε προσλήψεις, για να καλύψει το κενό, έχει ανοίξει η κουβέντα αν το μέτρο της αναστολής συνεχίζει να έχει νόημα.
Ο Υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης ξεκαθάρισε ότι «όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί από τις 31 Μαρτίου και μετά δεν θα πρέπει να μένουμε μόνο στο κομμάτι της αναστολής εργασίας, αλλά δε θα μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο ΕΣΥ».
Το μέτρο της υποχρεωτικότητας για τους υγειονομικούς συμβολίζει το ιερό τους καθήκον του να προστατεύονται την στιγμή που φροντίζουν τους ασθενείς, καθώς υπάρχει και η πιθανότητα να διασπείρουν τον ιό την στιγμή που το πράττουν. Αλλά εκτός αυτού, είναι αδιανόητο οι ίδιοι οι γιατροί και οι νοσηλευτές να απορρίπτουν την επιστήμη που οι ίδιοι υπηρετούν. Ενώ η στάση αυτή αδικεί τις τεράστιες προσπάθειες του προσωπικού αυτά τα δύο χρόνια.
