Οι φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές, βρήκαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πανηγυρίζουν. Λίγο περισσότερο πανηγύρισε το ΠΑΣΟΚ. «Σήμερα πετύχαμε μια μεγάλη νίκη για το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Παράταξη» δήλωσε ο πρόεδρός του, Νίκος Ανδρουλάκης, το βράδυ της Κυριακής στις δηλώσεις του προς τα ΜΜΕ.
Είναι όμως έτσι; Πράγματι, η ανατρεπτική νίκη του Χάρη Δούκα στον Δήμο της Αθήνας εξέπληξε το σύνολο του πολιτικού κόσμου, ενώ καταγράφηκε η πρώτη σημαντική εκλογική ήττα για τη Νέα Δημοκρατία από το μακρινό 2015.
Είναι, όμως, η συνολική εικόνα των αποτελεσμάτων στις αυτοδιοικητικές εκλογές τέτοια που να δικαιολογεί πανηγυρισμούς από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ;
Οι αριθμοί δείχνουν πως όχι. Πιο συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τα επίσημα και τελικά αποτελέσματα, σε σύνολο 332 Δήμων εξελέγησαν 202 Δήμαρχοι που ανήκουν στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας.
Ο αριθμός αυτός, παρά την ήττα στον Δήμο της Αθήνας, είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο του 2019, όταν οι υποστηριζόμενοι από τη Νέα Δημοκρατία υποψήφιοι που πέτυχαν την εκλογή τους, ήταν 194.
Ποσοτικά δηλαδή, η επιρροή του κυβερνώντος κόμματος στον πρώτο βαθμό αυτοδιοίκησης έχει αυξηθεί. Όσον αφορά το πώς κινήθηκαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ για την επίδοση του οποίου ο πρόεδρός του πανηγύρισε το βράδυ των εκλογών, έχασε 14 Δήμους σε σχέση με όσους είχε πετύχει να κερδίσει το 2019 υπό την ηγεσία της Φώφης Γεννηματά (78 φέτος, έναντι 92 στις αυτοδιοικητικές του 2019).
Ο δε ΣΥΡΙΖΑ με την ήδη περιορισμένη καταγραφή του σε επίπεδο Δήμων, πέτυχε τη νίκη σε μόλις 15 Δήμους ανά τη χώρα, τουτέστιν 5 λιγότερους σε σχέση με το 2019.
Οι Περιφέρειες στις αυτοδιοικητικές
Αλλά και σε ό,τι αφορά τις Περιφέρειες, από τις 13 συνολικά, οι υποψήφιοι που έλαβαν επίσημο χρίσμα από τη ΝΔ για τις φετινές αυτοδιοικητικές πέτυχαν τη νίκη σε 8 εξ αυτών, επτά εκ των οποίων μάλιστα από τον πρώτο γύρο. Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι ανάμεσα σε όσους πέτυχαν το τουλάχιστον 43% που απαιτεί ο εκλογικός νόμος για να εξασφαλίσουν την εκλογή τους από την πρώτη Κυριακή, ήταν και ο Νίκος Χαρδαλιάς με τον Απόστολο Τζιτζικώστα, δηλαδή οι υποψήφιοι στην πρώτη και τη δεύτερη μεγαλύτερη πληθυσμιακά Περιφέρεια της χώρας αντιστοίχως.
Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ πέτυχε μόνο δύο νίκες – και αυτές «μισές». Αυτό καθώς ο Περιφερειάρχης Κρήτης, την υποψηφιότητα του οποίου στήριξε ο Νίκος Ανδρουλάκης, είχε αποδεχτεί το χρίσμα και από τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ και στη Θεσσαλία όπου πέτυχε να εκλεγεί στον β’ γύρο ο Δημήτρης Κουρέτας (ο οποίος μάλιστα έσπευσε να συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό δύο ημέρες μετά), την υποψηφιότητά του στήριξε και ο ΣΥΡΙΖΑ – για τον οποίον η δική του ήταν και η μοναδική νίκη σε επίπεδο Περιφερειών.
Οι υπόλοιπες τέσσερις Περιφέρειες (Β. Αιγαίο, Ιόνια Νησιά, Ανατολική Μακεδονία-Θράκη και Δυτική Μακεδονία) κατέληξαν στα χέρια ανθρώπων προερχόμενων από τον ευρύτερο χώρο της Κεντροδεξιάς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είχαν και στο (πολύ πρόσφατο) παρελθόν οργανική σχέση με τη ΝΔ. Αυτό εκ των πραγμάτων συμβαίνει ότι δεύτερη δύναμη στις αυτοδιοικητικές δεν αποτελεί ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε σίγουρα ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι τέως… γαλάζιοι αυτοδιοικητικοί!
Ο αλαζόνας Νίκος
Σα να μην έφταναν οι πρώτες «θριαμβευτικές» κορώνες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, δύο ημέρες μετά το κλείσιμο της κάλπης παραχώρησε συνέντευξη στην οποία ισχυρίστηκε ότι «Είναι η πρώτη ήττα του κ. Μητσοτάκη, μια ήττα που έχει να κάνει κατά την ταπεινή μου άποψη με την αλαζονεία». Στην ίδια συνέντευξη, ο Νίκος Ανδρουλάκης κατηγόρησε όσους «προσπαθούν να προσαρμόσουν την πραγματικότητα στα μέτρα τους».
Και αμέσως μετά επεσήμανε ότι «[Στο ΠΑΣΟΚ] είχαμε μια νικηφόρα στρατηγική. Αυτή η στρατηγική τι έλεγε; Ότι δεν δίνουμε χρίσματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ πήγαν και έδωσαν χρίσματα». Γεννάται φυσικά το ερώτημα, πώς μπορεί ο κ. Ανδρουλάκης να διεκδικεί την πίστωση της νίκης υποψηφίων στους οποίους δεν έδωσε ποτέ χρίσμα;
Πώς γίνεται ένα κόμμα που κατεβαίνει στις εκλογές να θέτει τον πήχη στο 0 και να πανηγυρίζει όταν καταγράφει ελάχιστες νίκες; Εάν αυτό δεν είναι αλαζονεία, τότε τι είναι; Δεν θα έπρεπε όμως να προκαλεί σε κανέναν έκπληξη η στάση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που έχει ακολουθήσει το δόγμα του «όσο δεν μας βολεύει η πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα».
Ιστορικό έπαρσης
Όταν ο κ. Ανδρουλάκης εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να φέρει ακόμη τότε την ιδιότητα του βουλευτή, ξεκίνησε να προγραμματίζει συνεδριάσεις της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας παράλληλα με τις Ολομέλειες της Βουλής, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι με αυτόν τον τρόπο υπονόμευε την κοινοβουλευτική λειτουργία, αποσύροντας τους βουλευτές του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος από την αίθουσα όπου συζητάνε οι συνάδελφοί τους για να ακούσουν τον ίδιο.
Αυτός ο εξυπνακισμός που επιχειρήθηκε να γίνει «έθιμο» προκάλεσε άλλωστε και την αντίδραση του προεδρείου της Βουλής, που έπαψε να δίνει την άδεια για «παράλληλες» συνεδριάσεις, με αποτέλεσμα να εγκαλείται ο πρόεδρος της Βουλής σαν «αντιδημοκρατικός». Φαίνεται ότι η ανάγκη του νέου τότε προέδρου να αναρτά στα προσωπικά του μέσα κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφία του από το βήμα της Βουλής ήταν πιο σημαντική από τα όσα διαδραματίζονταν στην Εθνική Αντιπροσωπεία.
Αλλά και στη σχέση του με τους δημοσιογράφους ο… αψύς Κρητικός δεν έχει επιδείξει και τα ευγενικότερα αντανακλαστικά. Ερωτηθείς σχετικά με την υπόθεση της παρακολούθησής του είχε επιτεθεί φραστικά στον δημοσιογράφο που του έθεσε την ερώτηση λέγοντάς του ότι θα έπρεπε να ντρέπεται. Με λίγα λόγια, η συμπεριφορά του προέδρου Ανδρουλάκη που πανηγυρίζει για μία και μισή Περιφέρεια και εγκαλεί τους άλλους για αλαζονεία μόνο καινούρια δεν είναι. Και εξηγεί πολλά και ως προς την μη άνοδο του ιστορικού κόμματος της Κεντροαριστεράς παρά την εκλογική καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ.