Δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφέρθηκε στα νομοσχέδια που έχουν ψηφιστεί και σε εκείνα που έρχονται. «Θέλω να πω ότι είναι περίπου επτά – οκτώ μήνες και αυτό που λένε κάποιοι ανοίγετε πολλά μέτωπα, η απάντηση δεν είναι ανοίγουμε πολλά μέτωπα, η απάντηση είναι «προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς με αυτά τα οποία λέγαμε προεκλογικά»», συνέχισε ο κ. Μαρινάκη.
Σχετικά με τον Ποινικό Κώδικα και την κριτική ότι θα γεμίσουν οι φυλακές, ο κ. Μαρινάκης υπενθύμισε ότι το καλοκαίρι του 2019 λίγο πριν τις εκλογές η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε έναν Ποινικό Κώδικα, όπως είπε, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των εγκληματιών. «Χωρίς καμία υπερβολή, με φωτογραφικές διατάξεις, με διατάξεις οι οποίες μείωναν ποινές. Ακόμα, θα σας πω ένα παράδειγμα από τα πολλά, γιατί είναι περισσότερο γνωστό το ζήτημα της δωροδοκίας και όλα όσα συνέβησαν και κατά παραδοχή του τότε υπουργού Δικαιοσύνης, του επί ΣΥΡΙΖΑ υπουργού Δικαιοσύνης, του κυρίου Κοντονή, τι έγινε. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: θυμάστε όλους αυτούς, κυρίως από ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, που βγαίνανε θλιμμένοι στους δρόμους για τις γυναικοκτονίες και φώναζαν και κατήγγελλαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, για τις γυναικοκτονίες, ότι δεν αναγνωρίζεται ο όρος γυναικοκτονία; Αυτοί, λοιπόν, οι άνθρωποι, πολλοί εξ αυτών, για να μην το μηδενίζω, όταν είχαν τη δυνατότητα, ψήφισαν έναν Ποινικό Κώδικα που στην ανθρωποκτονία, που είναι και η γυναικοκτονία, μέχρι τότε ήταν τα ισόβια μοναδική ποινή. Δώσανε τη δυνατότητα στα δικαστήρια, εκτός από τα ισόβια, να μπορούν να βάλουν έως 15 χρόνια. Όλα δε, τα κακουργήματα, που είχαν μάξιμουμ ποινή είκοσι χρόνια το πήγαν στα 15. Ξεκίνησε, λοιπόν, η κυβέρνηση Μητσοτάκη με δύο σημαντικές τροποποιήσεις, επί υπουργίας Τσιάρα, να αυστηροποιεί δίκαια κάποιες ποινές, και τώρα έχουμε μια συνολική παρέμβαση, η οποία προσέξτε: δεν είναι ούτε τιμωρητική, ούτε εκδικητική· είναι δίκαιη και χωρίζεται σε τρία πεδία η παρέμβαση αυτή. Πρώτη έχει να κάνει με τα πλημμελήματα, δηλαδή, από κανόνας η αναστολή σε πλημμεληματικές ποινές, γίνεται εξαίρεση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: περνάει κάποιος με κόκκινο ή οδηγεί πιωμένος και παίρνει «σβάρνα» έναν συνάνθρωπό του με αποτέλεσμα πολλές φορές να τον σκοτώσει κιόλας. Μέχρι την ψήφιση αυτού του Ποινικού Κώδικα η αναστολή της ποινής ήταν κανόνας, ήταν δεδομένη, ήταν υποχρεωτική. Αυτό δεν μπορούσαμε να το αφήσουμε να συμβαίνει -και σε αυτήν την περίπτωση δεν ήταν μόνο ένας ο οποίος οδηγεί και παίρνει «σβάρνα» ένα συνάνθρωπό του. Είναι και αυτός ο οποίος καταστρέφει, καίει, σπάει, βάζει από αμέλεια μια φωτιά που μπορεί να κοστίσει ακόμα και εκατοντάδες περιουσίες συμπολιτών του. Αυτό είναι το πρώτο», τόνισε.
Αναφέρθηκε και στην υφ’ όρον απόλυση: Δηλαδή, αυτό που λέμε, κάποιος πήρε μια ποινή 18 χρόνια, αλλά βγήκε στα 12. Πρώτον, αυτά τα όρια αυξήθηκαν, γιατί ήταν μία στρέβλωση. Το δεύτερο το οποίο κάναμε, είναι ότι αυτή η υφ’ όρον απόλυση, δηλαδή το να αποφυλακιστείς με κάποιους όρους, δεν είναι πλέον de facto. Κρίνει, δηλαδή, το αρμόδιο Συμβούλιο αν πληρούνται οι προϋποθέσεις, για να αποφυλακιστεί κάποιος. Και το τρίτο -γιατί είναι περισσότερο δημοφιλή τα ζητήματα των ποινών, αλλά το τρίτο, για μένα, έχει μεγάλη σημασία για την κοινωνία- πήραμε μια σειρά από πρωτοβουλίες για την ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης, όπως η μη αναβολή, όπως μια σειρά από αλλαγές στις συνθέσεις των δικαστηρίων. Όλα αυτά, προφανώς, θα κριθούν στην πράξη. Αλλά είναι για κάποιους, οι οποίοι έχουν ζήσει την καθημερινότητα των δικαστηρίων, αναγκαίες παρεμβάσεις. Τώρα για τους δημοσιογράφους, επειδή είναι και της μόδας – και δεν αναφέρομαι σε εσάς -κυρίως από το εξωτερικό, με τη σύμπραξη συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων στη χώρα, η κατασυκοφάντηση της χώρας μας- η Κυβέρνηση ενδυναμώνει τους δημοσιογράφους με την άρση ουσιαστικά του εγκλήματος, δηλαδή τη μη τιμωρία του εγκλήματος της απλής δυσφήμισης. Φεύγει, δηλαδή, η απλή δυσφήμιση από αυτά τα οποία μπορεί κάποιος δημοσιογράφος να διωχθεί, μένει μόνο η συκοφαντική δυσφήμιση. Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν γίνεται να μην μπορεί να ελεγχθεί ο οποιοσδήποτε πολίτης, όχι μόνο ένας δημοσιογράφος, για συκοφαντική δυσφήμιση. Και κάτι δεύτερο, πολύ σημαντικό, κάναμε και παρέμβαση στον αθλητικό νόμο: ιδιώνυμο αδίκημα οι απειλές κατά αθλητικογράφων, για όλα αυτά τα οποία έχουμε δει κατά καιρούς να γίνονται. Προσέξτε. Εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών. Δηλαδή, ό,τι ισχύει για όλους τους πολίτες πρέπει να ισχύει και για τους δημοσιογράφους και για τους δικηγόρους και για όλους. Ο οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να είναι εν δυνάμει μηνυτής ή ενάγων και οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να είναι εν δυνάμει μηνυόμενος ή εναγόμενος. Το αν ευσταθεί μία μήνυση ή μία αγωγή, αυτό το κρίνει το δικαστήριο. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε α, κάποιος επειδή είναι δημοσιογράφος, μπορεί τον άλλο να τον λέει κλέφτη ή απατεώνα και να μην έχει τις πιθανές συνέπειες του νόμου». Δηλαδή, αυτοί οι οποίοι το υποστηρίζουν αυτό, να μας πουν τι προτείνουν.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε υπάρχουν μια σειρά από εναλλακτικές ποινές έκτισης ποινής.
Εμείς πάμε από το ακραίο, που ήταν η μη έκτιση της ποινής, η αναστολή και «γειά σου, προχωράς και συνεχίζεις ό,τι κάνεις, σε μια σειρά από προβλέψεις οι οποίες έχουν και διαβαθμίσεις. Δηλαδή, αναλόγως αν είναι μέχρι έναν χρόνο, μέχρι δύο χρόνια, από τρία χρόνια και πάνω. Ένα μέρος της ποινής, όσο μεγαλώνει η ποινή, θα εκτίεται σε σωφρονιστικά καταστήματα, χωρίς, προφανώς, συνύπαρξη κάποιων οι οποίοι έχουν καταδικαστεί για πλημμελήματα με τους εγκληματίες του βαρύτατου Ποινικού Δικαίου. Εδώ, όμως, υπάρχουν και εναλλακτικές μορφές έκτισης ποινής, όπως είναι η κοινωνική εργασία, όπως είναι η έκτιση της ποινής με «βραχιολάκι», με ηλεκτρονικό τρόπο επιτήρησης. Υπάρχει, δηλαδή, ένα πλαίσιο, το οποίο το προβλέπει ο σωφρονιστικός κώδικας και υπήρξε και μέριμνα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ούτως ώστε αυτό να είναι εφαρμόσιμο πλήρως και δίκαιο και αναλογικό. Το ξαναλέω, ο στόχος της Κυβέρνησης δεν είναι τιμωρητικός, δεν είναι εκδικητικός, αλλά κάθε φορά που εκ των υστέρων διαπιστώνουμε προβλήματα -λέμε, για παράδειγμα, εμπρησμός από αμέλεια, που είναι μεγάλη συζήτηση τι είναι δόλος και τι είναι αμέλεια, αλλά αυτό δεν είναι δική μας δουλειά, αλλά βγαίνει ένας συνάδελφός σας και σωστά και κάνει το ρεπορτάζ και λέει: Να ξέρετε ότι ο τάδε που συνελήφθη, ακόμα και να καταδικαστεί, δεν θα μπει στη φυλακή» -τότε, λοιπόν, εμείς ως πολιτικό σύστημα, δικαίως ερωτόμαστε πότε θα αλλάξει αυτή η κατάσταση», συμπλήρωσε.
Ερωτηθείς αν ίσχυε ο νέος ποινικός κώδικας πρόπερσι ο Νίκος Παππάς του ΣΥΡΙΖΑ θα είχε μπει φυλακή, ο κ. Μαρινάκης απάντησε πως κάθε περίπτωση δεν έχει να κάνει με το ποιος καταδικάζεται, αν είναι υπουργός, πρώην υπουργός ή βουλευτής. «Προβλέπει ο νόμος ότι από δύο χρόνια και πάνω, ένας μέρος της ποινής εκτίεται, με κάποιους τρόπους κατά σειρά. Προφανώς, ένα μέρος της συγκεκριμένης ποινής, ό,τι προβλέπεται για τη συγκεκριμένη περίπτωση, θα προβλέπεται και για τις υπόλοιπες. Πάντως, η αναστολή de facto, είτε ήσουν υπουργός, είτε ήσουν βουλευτής, είτε ήσουν επιχειρηματίας, είτε είσαι στον ιδιωτικό, είτε είσαι στο δημόσιο τομέα, ο τρόπος έκτισης ποινής θα είναι ίδιος», επισήμανε.
