Στις 14 Ιουλίου του 1992, η 17Ν διαπράττει ακόμα ένα έγκλημα.
Είναι μεσημέρι και ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Παλαιοκρασσάς, βγαίνει από το γραφείο του και επιβιβάζεται στην ανοιχτόχρωμη, θωρακισμένη Mercedes, την οποία οδηγεί ο ίδιος.
Στα πίσω καθίσματα κάθονται η σύζυγός του και η 14χρονη ανιψιά τους. Το όχημα παίρνει την στροφή της Καραγιώργη Σερβίας προς Βουλής, όταν ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος.
Η 17Ν είχε πατήσει το κουμπί και η ρουκέτα εξερράγη λίγο δίπλα από την Mercedes.
Ο Παλαιοκρασσάς βγαίνει έξω με καμένη την μια πλευρά του προσώπου του, μαζί με τους συνεπιβάτες του.
Γλίτωσαν από το χτύπημα και πιστεύουν ότι κανείς δεν έχει πάθει τίποτα σοβαρό, όταν στην απέναντι γωνία ακούγονται ουρλιαχτά.
Η εικόνα του νεκρού, αιμόφυρτου νέου και του άνδρα που θρηνεί από πάνω του, έχει μείνει χαραγμένη σε όλους.
Ο Θάνος Αξαρλιάν πέφτει νεκρός από τα θραύσματα της ρουκέτας που είχε εκτοξεύσει εναντίον του υπουργικού οχήματος η «17 Νοέμβρη».
Ήταν ένας 20χρονος φοιτητής που δούλευε στο κοσμηματοπωλείο της οικογένειάς του και εκείνη την ώρα έφευγε από αυτό. Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.
Το απόγευμα εκείνης της μέρας, η 17Ν τηλεφωνεί στην Εφημερίδα Ελευθεροτυπία και αναλαμβάνει την τρομοκρατική επίθεση. Ο καλών ήταν ο Κουφοντίνας.
Ο θάνατος του Θάνου Αξαρλιάν χαρακτηρίστηκε από την 17Ν ως παράπλευρη απώλεια, ενώ όπως αναφέρει μέλος της οργάνωσης, ο Κουφοντίνας πάτησε το κουμπί γιατί τον πίεζε η οικογένειά του να πάνε διακοπές.
Ο Θάνος Αξαρλιάν όμως, δεν πήγε ποτέ ξανά διακοπές. Σήμερα, θα ήταν 49 ετών.
Η φετινή επέτειος δολοφονίας τυχαίνει σε μια χρονιά όπου ο Κουφοντίνας επιχείρησε να απειλήσει ξανά το Κράτος Δικαίου, αυτήν την φορά με άλλο τρόπο.
Ήταν στις αρχές του χρόνου, όταν ο στυγερός δολοφόνος έκανε απεργία πείνας με σκοπό να επιλέξει εκείνος σε ποιες φυλακές θα πάει. Απεργία πείνας που έληξε όταν κατάλαβε ότι το κράτος δικαίου πια, δεν απειλείται και δεν υποκύπτει.
Όμως, αυτό που πραγματικά έκανε εντύπωση, δεν ήταν τόσο τα πείσματα του αμετανόητου δολοφόνου, όσο το σθένος με το οποίο κάποιοι βγήκαν στους δρόμους και στα κανάλια να τον υπερασπιστούν, βροντοφωνάζοντας ότι «γεννήθηκαν 17 Νοέμβρη».
Η 17Ν ήταν αυτή που σκότωσε 23 ανθρώπους. Ήταν αυτή που σκότωσε τον Θάνο Αξαρλιάν.
Και τον Θάνο Αξαρλιάν.
Ποτέ ξανά.