Δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξή του στο OPEN ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για την υπερψήφιση του ν/σ για την ισότητα στον πολιτικό γάμο, την στάση των κοινοβουλευτικών κομμάτων στη ψηφοφορία.

Είναι σημαντικό ότι ψηφίστηκε ένα νομοσχέδιο το οποίο δίνει δικαιώματα σε συμπολίτες μας. Είμαστε η 16η χώρα στην Ευρώπη που ψηφίζει ένα τέτοιο νομοθέτημα. Αφορά την ισότητα στον πολιτικό γάμο και προασπίζει τα δικαιώματα των παιδιών.

Πλέον, δεν έχουμε παιδιά δύο ταχυτήτων, δύο κατηγοριών και πριν μπούμε στις πολιτικές επιμέρους προεκτάσεις, να πούμε κάτι το οποίο είναι σημαντικό, γιατί ζήσαμε σε μια κοινωνία και όσοι είναι και μεγαλύτεροι από εμάς, το έζησαν και πιο έντονα, όπου πολλοί συνάνθρωποί μας ντρέπονταν μόνο και μόνο γιατί είχαν έναν συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό. Μεγαλώσαμε και στα σχολεία όπου ήταν πάρα πολύ σκληρά τα παιδιά. Και όλοι μας, πολλές φορές, μπορεί να υπήρξαμε άδικοι. Υπήρχαν άνθρωποι που κρύφτηκαν», είπε αρχικά ο κ. Μαρινάκης.

Υπογράμμισε ότι «αξίζει να σταθούμε σε αυτούς τους ανθρώπους, σε εκείνους οι οποίοι μπορεί να μην πρόλαβαν να το δουν αυτό, σε κάποια παιδιά που αγχώθηκαν ότι θα πάνε σε ίδρυμα. Και να πω, επειδή προέρχομαι και από μία παραδοσιακή οικογένεια και προσπαθώ να έχω και μια παραδοσιακή οικογένεια, εδώ και κάποιους μήνες: θα το δούμε στην πράξη ότι θα ενισχυθεί η παραδοσιακή οικογένεια, όχι από αυτό το νομοσχέδιο, γιατί αυτό αφορά κάποιους συγκεκριμένους συμπολίτες μας. Αλλά από όλες τις παρεμβάσεις που ήδη γίνονται και θα γίνουν. Να μην ανησυχεί κανένας συμπολίτης μας. Είμαι κι εγώ, από μικρός, στη Ν.Δ., αντιλαμβάνομαι τις ανησυχίες. Δεν υπάρχει κανένας φόβος. Ίσα – ίσα, τα παιδιά θέλουν αγάπη. Αυτό το νομοσχέδιο φέρνει κανόνες και εμάς, ήταν, είναι και παραμένει, πρώτιστο καθήκον η προάσπιση της οικογένειας, του πατέρα, της μητέρας και των παιδιών.

Το δεύτερο που θέλω να πω, γιατί ειδικά η νεότερη γενιά έχει περάσει πολλά από πολιτικούς που δεν είχαν το σθένος και το θάρρος στις κρίσιμες στιγμές να πάρουν δύσκολες αποφάσεις -ή, ενδεχομένως, αντιδημοφιλείς, αποφάσεις- είναι ότι το νομοσχέδιο πέρασε από τις ψήφους πολλών κομμάτων. Αυτό αξίζει να το πούμε, να το τονίσουμε. Και είναι μια καλή στιγμή για τη Δημοκρατία μας και είναι κάτι, το οποίο δεν πρέπει να το προσπεράσουμε. Δεν πέρασε μόνο από τις ψήφους μας, δεν θα μπορούσε κιόλας και το είχαμε πει από την αρχή, όμως, το εισήγαγε προς ψήφιση η Κυβέρνηση της Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος δεν έβαλε ούτε το πολιτικό κόστος -το όποιο πολιτικό κόστος που εγώ δεν θεωρώ ότι θα υπάρξει αλλά αυτό θα το κρίνουν οι πολίτες- ή τις όποιες εσωκομματικές ισορροπίες, πάνω από τα δικαιώματα των πολιτών. Και ακόμα και ένας πολίτης να έπρεπε να του αναγνωριστεί το δικαίωμα, είναι σημαντικό να υπάρχουν πολιτικοί σε μία εποχή που βλέπουμε πολύ μια φοβία για τα άκρα, για το πού θα οδηγηθεί ο κόσμος, να έχουν το σθένος να τηρούν τον λόγο τους, να τον πηγαίνουν μέχρι τέλους, που είναι η ψήφιση. Και το σημαντικό είναι, προφανώς, ότι δεν είναι η μόνη περίπτωση. Δεν ήταν η πρώτη τέτοια σημαντική απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ούτε θα είναι η τελευταία».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επεσήμανε στο σημείο αυτό ότι ουσιαστικά νομοθετήθηκε τώρα κάτι, που προϋπήρχε. «Παιδιά υιοθετούνταν από έναν άνδρα ή από μία γυναίκα, συζούσε ο άνδρας αυτός ή η γυναίκα, ή είχε σύμφωνο συμβίωσης με έναν άλλον ή μια άλλη γυναίκα αντίστοιχα και τα παιδιά αυτά ήταν «παιδιά ενός κατώτερου Θεού». Και να σας πω και κάτι, έχει και συντηρητικά χαρακτηριστικά το νομοσχέδιο αυτό, γιατί, πλέον, θα ελέγχονται για υιοθεσία και οι δύο, όπως και τα ετερόφυλα ζευγάρια, αν είναι κατάλληλοι για υιοθεσία. Το καθεστώς της υιοθεσίας είναι ένα αυστηρό και δίκαιο καθεστώς. Πρέπει να δίνει ελευθερίες σε ανθρώπους, αν πληρούν τις προδιαγραφές, πιο γρήγορα να πάρουν παιδιά, θέλουν να δώσουν αγάπη. Αλλά μέχρι τώρα ελεγχόταν ο ένας από τους δύο, αν είναι κατάλληλος για υιοθεσία, ενώ τα παιδιά μεγάλωναν με δύο. Γιατί, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι, αφού θέλουν να ελεγχθούν, να περάσουν τη διαδικασία να μην μπορούν;», διερωτήθηκε.

Ως προς την στάση που τήρησαν τα κοινοβουλευτικά κόμματα στην ψηφοφορία ο κ, Μαρινάκης είπε ότι «η ΝΔ πριν από -όχι πάρα πολλά- χρόνια, στο Σύμφωνο Συμβίωσης, είχε πολύ λίγους βουλευτές, οι οποίοι υπερψήφισαν. 19 υπερψήφισαν, τότε, σε σύνολο 75. Ένα ποσοστό, δηλαδή, πολύ μικρό τότε, στο Σύμφωνο Συμβίωσης. Που πολλοί, μάλιστα, μέχρι και σήμερα, που είναι κατά του γάμου και της υιοθεσίας. Φτάνουμε, λοιπόν, στο σημείο το 2024 να φέρνει προς ψήφιση τον γάμο και την υιοθεσία για υπάρχοντα παιδιά -όχι για αυτά τα οποία προτείνει η Αντιπολίτευση- να το υπερψηφίζουν 107 βουλευτές. Υπάρχουν κάποιοι βουλευτές οι οποίοι απείχαν, γιατί θεώρησαν ότι είναι αυτή καλύτερη στάση από το να καταψηφίσουν ή δεν ήταν σίγουροι ακόμη για να το υπερψηφίσουν. Και υπήρχαν και κάποιοι οι οποίοι το καταψήφισαν. Εκφράστηκαν οι απόψεις με κόσμιο τρόπο. Θεωρώ ότι η Ν.Δ. βγαίνει ενωμένη από αυτό, γιατί για άλλη μια φορά θωρακίζει τον εσωκομματικό διάλογο, καταφέρνει και πρωταγωνιστεί σε μια σημαντική μεταρρύθμιση και ακόμη και οι αρνητικές τοποθετήσεις, δεν είχαν ένα δείγμα αμφισβήτησης στην Κυβέρνηση. Και θα σας πω και κάτι: Φαίνεται και από τις προηγούμενες ψηφοφορίες και θα φανεί και στις επόμενες, το είπε και ο Πρωθυπουργός. Όποιος αμφισβητεί, ας κάνει πρόταση μομφής. Κανένας δεν την αμφισβητεί.

Επειδή το έζησα, βγήκαμε πολύ πιο ενωμένοι, ακόμα και με όσα ειπώθηκαν με αυτούς που διαφωνούσαν, απ’ ότι, όταν πήγαμε γι’ αυτό το θέμα.

Στη συνέχεια πρόσθεσε πως «υπάρχουν κάποιες στάσεις, που αξίζει να σταθούμε, όπως του ΚΚΕ. Γιατί, ξέρετε, έχουμε μάθει σε αυτή τη χώρα να λέμε για την Ελληνική Λύση, για την ακροδεξιά, δικαίως πολλά πράγματα. Αλλά ας μιλήσει κάποια στιγμή κάποιος και για το ΚΚΕ, που άγεται και φέρεται ως ένα μεγάλο προοδευτικό κόμμα. Και σε μια τέτοια ιστορική στιγμή ήταν εκτός της υπερψήφισης. Εγώ αυτές τις συμπεριφορές τις έχω ζήσει στα πανεπιστήμια, δεν εκπλήσσομαι. Και όσοι έχουμε περάσει από δημόσια πανεπιστήμια καταλαβαίνουμε. Αλλά, ξέρετε, επειδή την ταμπέλα του προοδευτικού και του δημοκράτη και όλα τα σχετικά σε αυτή τη χώρα κάποιοι τα χρησιμοποιούν ως μονοπώλιο, δεν ανήκει σε κανένα. Στην πράξη κρίνεται η δημοκρατικότητα. Με την καθημερινή στάση του καθενός, με την καθημερινή του θέση.

Το ποσοστό υπερψήφισης των βουλευτών της Ν.Δ. ήταν μεγαλύτερο από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Και γιατί το λέω αυτό; Γιατί προσπαθεί το ΠΑΣΟΚ να αποκτήσει έναν ηγετικό ρόλο στο χώρο του κέντρου, στον μεταρρυθμιστικό χώρο, να πει ότι είναι μεγάλη προοδευτική παράταξη και δεν είναι αμελητέο ότι ένας στους τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν ψήφισαν αυτό το νομοσχέδιο. Και σε λίγες εβδομάδες, από ό,τι φαίνεται, μάλλον είναι βέβαιο ότι θα καταψηφίσει μια πολύ σημαντική, εμβληματική μεταρρύθμιση για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, όταν θεωρείς ότι είσαι ο πρωταγωνιστής στη μεταρρύθμιση και στο κέντρο και έχεις το 1/3 των βουλευτών σου -δύο στους τρεις ψήφισαν, ένας στους τρεις δεν ψήφισε- να μην ψηφίζουν μια τέτοια μεταρρύθμιση, όταν είσαι το κόμμα, που δικαίως καμαρώνεις -όχι για όλες- για κάποιες σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο παρελθόν».

Υπογράμμισε επίσης πως «η επίκληση ‘αντισυνταγματικότητας’ κατερρίφθη από την επιστημονική επιτροπή της Βουλής και από το σύνολο, σχεδόν, των συνταγματολόγων και δεν υπάρχει κανένα ζήτημα συνταγματικότητας και νομίζω είναι κάτι που συμφώνησε ο επιστημονικός κόσμος σχεδόν στο σύνολό του.

Ο κ. Βορίδης είχε εκφράσει την αντίρρησή του για το συγκεκριμένο νομοθέτημα, πριν γίνει καν υπουργός Επικρατείας. Και επειδή ήθελε να βάλει πάνω από αυτό τη συνοχή της κυβέρνησης, αντί της καταψήφισης προτίμησε την αποχή. Από κει και πέρα, είπε ο πρωθυπουργός ότι όσοι συμμετέχουν στο Υπουργικό Συμβούλιο, έχουν μια αυξημένη θεσμική υποχρέωση.

Ο καθένας ακολουθεί τη στάση που πιστεύει ότι είναι καλύτερη, κατά συνείδηση. Έχω πει εγώ πολλές φορές προσωπικά ότι θεωρείται ότι όταν συμμετέχεις σ’ ένα σύνολο έχεις υποχρέωση να εκφράζεις εντός των οργάνων τις απόψεις σου, να είσαι χρήσιμος και όχι ευχάριστος, αλλά στο τέλος της ημέρας, εγώ προσωπικά, υπερασπίζομαι τις συλλογικές αποφάσεις. Από κει και πέρα είναι απόφαση του καθενός.

Δεν νομίζω, όμως, ότι υπάρχει πιο συμπαγής, πιο αρραγής κοινοβουλευτική ομάδα από τη Νέα Δημοκρατία, η οποία έχει πάρει και δύσκολες αποφάσεις. Αυτή τη στιγμή μία κεντροδεξιά παράταξη, η οποία γι’ αυτό και είναι μεγάλη παράταξη, γιατί σέβεται όλες τις απόψεις μέσα στο κόμμα της -ξεκινάει από το κέντρο και κάποιες φορές από την κεντροαριστερά και φθάνει μέχρι την κεντροδεξιά και τη δεξιά, 50 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, επί Κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας με πρωταγωνιστή τον Πρωθυπουργό και τους εισηγητές υπουργούς, πέρασε ένα σημαντικό νομοσχέδιο. Επί Νέας Δημοκρατίας, με τις ψήφους και των υπόλοιπων κομμάτων, και το αναγνωρίζουμε. Είναι σημαντική στιγμή για τη Δημοκρατία, πέρασε μία σημαντική νομοθέτηση για τους συμπολίτες μας οι οποίοι δεν είχαν ίσα δικαιώματα στον πολιτικό γάμο και κάποια παιδιά ήταν ενός κατώτερου θεού, πολύ αδίκως. Εξαιτίας αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ψήφου αυτών των βουλευτών η χώρα μας για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα έχει γίνει θετική είδηση σε όλον τον κόσμο».