23 Μαΐου 2006, το ρολόι δείχνει περίπου 12 το μεσημέρι όταν 4 ελληνικά F-16 παίρνουν εντολή να απογειωθούν από την βάση της Σούδας.

Αποστολή τους να αναχαιτίσουν τα τουρκικά αεροσκάφη που θέλουν να εντοπίσουν τις θέσεις που έχουν αναπτυχθεί οι πύραυλοι S-300 στην Κρήτη.

Τα ελληνικά F-16 προσεγγίζουν τον τουρκικό σχηματισμό. Ο σμηναγός Κώστας Ηλιάκης, λαμβάνει εντολή να πλησιάσει το φωτογραφικό αεροσκάφος των Τούρκων ώστε να καταγράψει τον εξοπλισμό του, πάντα τηρώντας την απόσταση ασφαλείας.

Ο Τούρκος πιλότος Ιμπραήμ Χαλί όμως, πραγματοποιεί φονικό ελιγμό και ρίχνει το αεροσκάφος του πάνω στην καλύπτρα του ελληνικού αεροσκάφους. Εκείνος, χρησιμοποιώντας το εκτινασσόμενο κάθισμα, πέφτει στην θάλασσα και σώνεται.

Ο Κώστας Ηλιάκης πεθαίνει ακαριαία. Τα συντρίμμια του αεροσκάφους του, που κατέπεσε κοντά στην Κάρπαθο, βρέθηκαν λίγο αργότερα από το τραγικό περιστατικό, το σώμα του όμως δεν βρέθηκε ποτέ.

Έμεινε άταφο στο πέλαγος. 35 ετών, πατέρας 2 παιδιών.

Έχασε την ζωή του υπερασπιζόμενος τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας. «Τόσο μεγάλος ουρανός, πάνω του βρήκε να πέσει;» αυτά ήταν τα λόγια της μητέρας του Κώστα.

Έγινε ήρωας, ελέω Θεού και λαού. Ένα ιδανικό που δεν μπορεί κανείς να γκρεμίσει. Ήρωας Σμηναγός Κωνσταντίνος Ηλιάκης.