Το τελευταίο διάστημα ενόψει εκλογών σε κάποιες χώρες μέλη της ΕΕ και αλλαγής πολιτικών συσχετισμών έχουν δημιουργηθεί κάποιοι μύθοι.
Στη ζωή και ιδιαίτερα στην πολιτική, τα μεγαλύτερα λάθη προκύπτουν από βεβαιότητες που αποδεικνύονται εσφαλμένες. Αυτά τα λάθη πηγάζουν από την ανθρώπινη τάση να θεωρούμε τις ιδέες και τις απόψεις μας ως αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, σε σημείο που ο ρεαλισμός να γίνεται σπάνιο και πολύτιμο προσόν, ειδικά για τους πολιτικούς και τους κυβερνώντες. Εάν ο ρεαλισμός ήταν παγκόσμιο χαρακτηριστικό, ο κόσμος μας θα ήταν σίγουρα διαφορετικός, με λιγότερα ανόητα ρίσκα, αστοχίες και καταστροφές.
Τους τελευταίους μήνες παρατηρούμε την αύξηση των φωνών του δεξιού λαϊκισμού, που μιλούν για μια Ευρώπη σε κρίση και για άνοδο της ακροδεξιάς. Ζητούν την απεμπλοκή από τον πόλεμο στην Ουκρανία, με τη λογική της συνθηκολόγησης, θεωρώντας πως «ό,τι έγινε έγινε». Είναι όμως έτσι;
Ας εξετάσουμε μερικούς μύθους και τις πραγματικότητες πίσω τους:
Λέγεται ότι στις Βρυξέλλες υπάρχει ένα κέντρο “Διεύθυνσης” με δική του ατζέντα, που την προωθεί χωρίς τη συμμετοχή των ευρωπαϊκών λαών. Η αλήθεια είναι πως καμία ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν ισχύει χωρίς την έγκριση των λαών μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους στα Συμβούλια Υπουργών, στο Συμβούλιο Κορυφής και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αυτό που εκλέγει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την «κυβέρνηση» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ακροδεξιά είναι στα ύψη στην Ευρώπη. Αυτός είναι ένας ακόμα μύθος. Πράγματι, τα κόμματα πέραν της κεντροδεξιάς σημείωσαν άνοδο στις τελευταίες ευρωεκλογές, όμως αυτή δεν είναι ενιαία και δεν αντιπροσωπεύει καθαρά ακροδεξιά ψήφο. Από το 20% περίπου των εδρών, η ακροδεξιά ανέβηκε στο 25%. Η άνοδος αυτή περιλαμβάνει και την ήπια ακροδεξιά εκδοχή της Μελόνι στην Ιταλία. Ταυτόχρονα, το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα, που δεν είναι ευρωσκεπτικιστικό, κέρδισε 12 έδρες επιπλέον. Παρά την πτώση Πρασίνων και Σοσιαλιστών, το πολιτικό φάσμα μετακινήθηκε προς την κεντροδεξιά και όχι εντυπωσιακά προς την ακροδεξιά. Η άνοδος του AfD στη Γερμανία συνοδεύτηκε από μεγάλη πτώση του Όρμπαν στην Ουγγαρία, κάτι που λέει πολλά συμβολικά.
Οι Ευρωπαίοι έχουν κουραστεί από την Ευρώπη και στρέφονται προς τα εθνικά τους συμφέροντα. Αυτό είναι αναληθές. Σύμφωνα με το τελευταίο ευρωβαρόμετρο, πάνω από το 77% των Ευρωπαίων υποστηρίζουν μια κοινή πολιτική άμυνας και ασφάλειας, ενώ το 71% πιστεύουν ότι η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει την ικανότητά της να παράγει στρατιωτικό εξοπλισμό. Σχεδόν το 69% των Ευρωπαίων τάσσονται υπέρ μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής και το 67% θεωρούν την ΕΕ τόπο σταθερότητας σε έναν ταραγμένο κόσμο. Πάνω από το 69% πιστεύουν ότι η ΕΕ έχει αρκετή ισχύ και εργαλεία για την προάσπιση των οικονομικών της συμφερόντων. Οι αριθμοί αυτοί δείχνουν ότι οι Ευρωπαίοι θέλουν περισσότερη Ευρώπη και όχι λιγότερη, παρά τις φωνές των λαϊκιστών που προωθούν τις εθνικές ταυτότητες και αξίες.
