Είναι ένα ζήτημα που αφορά αρκετούς συμπολίτες μας, οι οποίοι ξαφνικά είδαν το αρχικό τους δάνειο να αυξάνεται κατά μ.ο. 1,5 φορά και την μηνιαία δόση να ανατρέπει τον προϋπολογισμό τους.
Τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο υπολογίζονται κοντά στις 65.000-70.000 ,με πληροφορίες να λένε πως εάν υπολογισθούν και οι εγγυητές πρόκειται για περίπου 200.000 άτομα-οικογένειες που εμπλέκονται με τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο.
Εφόσον αναφερθήκαμε στα τραπεζικά, ας κλείσουμε τα υπόλοιπα θέματα. Αυτό μοιάζει με το να ανοίγουμε παλιές πληγές. Ένα από τα ζητήματα αφορά εκείνους που τη δεκαετία του 2000 έκαναν το λάθος να εμπιστευτούν τους υπαλλήλους των τραπεζών και να επιλέξουν, υπογράφοντας, να πάρουν στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν νέες οικογένειες που πίστεψαν στο όνειρο της ιδιοκατοίκησης. Τότε, η ισοτιμία κυμαίνονταν γύρω από το 1 ευρώ για 1,60 ελβετικά φράγκα.
Το επιτόκιο που προσφερόταν φαινόταν μια εξαιρετική ευκαιρία σε σχέση με τα επιτόκια του ευρώ εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, η ευφορία αυτή δεν κράτησε πολύ. Στην πραγματικότητα, χάθηκε την πιο δύσκολη στιγμή της χώρας, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση. Στη δεκαετία του 2010, η ισοτιμία άρχισε να υποχωρεί, φτάνοντας στο 1 ευρώ για 1 έως 1,20 ελβετικά φράγκα και στη συνέχεια ακόμα χαμηλότερα. Η φαινομενικά καλή επιλογή του 2005 μετατράπηκε σε τραγωδία το 2012, ακολουθώντας τις συνέπειες της οικονομικής κατάρρευσης.
Αρκετοί, μπροστά στην απελπισία από ένα χρέος που αντί να μειώνεται, αυξανόταν, έσπευσαν να αποδεχτούν ρυθμίσεις με μετατροπή του χρέους σε ευρώ. Δηλαδή, αποδέχτηκαν οριστικά τη ζημιά. Αυτή η απόφαση οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα και τα δάνεια έγιναν πιο δύσκολα στην αποπληρωμή. Όσοι το έκαναν, ουσιαστικά έχασαν το δικαίωμα να διεκδικήσουν αποζημίωση στο μέλλον.
Η κατάσταση χειροτέρεψε τα τελευταία χρόνια, και όσοι χρωστούν ακόμα, καλούνται τώρα να αποπληρώσουν το δάνειό τους με ισοτιμία 1 ευρώ για 0,93 ελβετικά φράγκα. Για να γίνει πιο κατανοητό, σε ένα μέσο δάνειο διάρκειας 20 ετών, ο δανειολήπτης καλείται να πληρώσει περίπου 1,5 φορές το ποσό που δανείστηκε. Για παράδειγμα, αν δανείστηκε 100.000 ευρώ, το ποσό που καλείται να εξοφλήσει με τους τόκους φτάνει περίπου τα 150.000 ευρώ. Στην περίπτωση του δανείου σε ελβετικό φράγκο, αν κάποιος δανείστηκε 100.000 ευρώ τη δεκαετία του 2000, σήμερα πρέπει να επιστρέψει πάνω από 250.000 ευρώ, και ίσως να είναι αυτός ο υπολογισμός ακόμη ήπιος.
Η θετική πλευρά, που δείχνει ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους δανειολήπτες είναι υπεύθυνοι, είναι ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό των δανείων αυτών έχει περάσει στις εταιρείες διαχείρισης. Περίπου το ένα τρίτο των 4,5 δισ. ευρώ που παραμένουν σε ελβετικό φράγκο. Με άλλα λόγια, οι περισσότεροι προσπάθησαν να ανταπεξέλθουν, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, για τους περισσότερους, η αποπληρωμή του δανείου είναι σχεδόν αδύνατη.
Αυτό δεν μπορεί να συμβεί με τη σημερινή ισοτιμία. Επομένως, είναι σαφές ότι απαιτείται μια λύση. Ποια θα είναι αυτή, ας τη συζητήσει η κυβέρνηση με τις τράπεζες και ας την ανακοινώσει. Είναι σημαντικό για αυτούς τους ανθρώπους να αναγνωριστεί ότι έκαναν μια λανθασμένη επιλογή, στην οποία τους καθοδήγησαν οι ειδικοί, πάλεψαν για χρόνια και τώρα, έστω και με καθυστέρηση, θα λάβουν κάποια βοήθεια.
Μία από τις λύσεις που έχει δοθεί από άλλα ευρωπαϊκά κράτη και έχει προταθεί και από το Σύλλογό των Δανειοληπτών σε Ελβετικό Φράγκο είναι τα δάνεια να μετατραπούν σε ευρώ με την ισοτιμία της εκταμίευσης τους. Όταν είχαν υπογράφει πολλές από αυτές τις συμβάσεις , η ισοτιμία ευρώ / ελβετικού φράγκου ανερχόταν σε 1,6 και σήμερα βρίσκεται κοντά στο 0,94.
Η δεύτερη λύση που έχει προκύψει σε χώρες όπως στη Σλοβενία, στη Βουλγαρία είναι η ακύρωση της σύμβασης με αποτέλεσμα ο δανειολήπτης να έχει την υποχρέωση να αποπληρώσει μόνο το κεφάλαιο του εφόσον αφαιρεθούν τα χρήματα που έχει δώσει όλο αυτό το διάστημα.
Το φθινόπωρο του 2015 κατατέθηκαν τέσσερις αγωγές, μία για κάθε τράπεζα. Αυτές οι αγωγές πλέον, αφού εξετάστηκαν σε πρώτο βαθμό, σε δεύτερο βαθμό, έχουν φτάσει να εκδικαστούν στον Άρειο Πάγο.
Η μία εξ αυτών εξετάστηκε τον Ιανουάριο του 2020, ενώ οι άλλες τρεις έχουν προγραμματιστεί για τις 5 Δεκεμβρίου του 2025 .Στην πρώτη αγωγή που συζητήθηκε το 2020 στον Άρειο Πάγο όπου εκείνη την ημέρα κατά την εκδίκαση της αναίρεσης, συζητήθηκε και ένα προδικαστικό ερώτημα, το οποίο τους είχε κατατεθεί και θα έπρεπε ο Άρειος Πάγος να το προωθήσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν έγινε.
Όπως αναφέρει και η πρόεδρος του Συλλόγου Δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο στον ΟΤ, στις περισσότερες χώρες τα εθνικά δικαστήρια υλοποίησαν τα προδικαστικά ερωτήματα και όπως αναφέρει πλέον ο σύλλογος επεξεργάζεται και αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου για ηθική βλάβη.
