Στη ΔΕΘ ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ανακοίνωσε τον τρόπο αντιμετώπισης της ενεργειακής ακρίβειας μέσω της κρατικοποίησης της ΔΕΗ.
Η εθνικοποίηση της ΔΕΗ σε συνδυασμό με το πλαφόν 5% στο περιθώριο κέρδους είναι το “ελιξίριο” για να μπει τέλος στην ακρίβεια και τα υπερκέρδη και πράγματι αυτή η τόσο συνοπτική πρόταση είναι αρκετή για να ικανοποιήσει το θυμικό μια σημαντικής μερίδας πολιτών.
Είναι όμως πράγματι αυτή η λύση στο πρόβλημα ή πρόκειται για ακόμη ένα όνειρο θερινής νυκτός;
Πριν φτάσουμε στο πως θα γίνει η περιβόητη κρατικοποίηση, ας δούμε τι κατάσταση επικρατούσε το 2019 στη ΔΕΗ όπου το δημόσιο είχε και τον κύριο έλεγχο. Οι παραδοτέες στη νέα Κυβέρνηση ζημιές της ΔΕΗ έφταναν τα 900 εκ. ευρώ ενώ η χρηματιστηριακή αξία της δεν ξεπερνούσε τα 300 εκ. Όλα αυτά σε μια περίοδο χωρίς ενεργειακή κρίση με την τιμή του Φυσικού Αερίου να μην ξεπερνάει τα 25 Ευρώ ανά θερμική μεγαβατώρα. Η χρεοκοπία ήταν το αμέσως επόμενο στάδιο της πορείας της επιχείρησης εάν δεν υπήρχε άμεσα νέο σχέδιο και αλλαγή πλεύσης.
Προφανώς και στο σενάριο όπου πράγματι αποφασίζεται η επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, η αλλαγή των μετοχικών συσχετισμών δεν θα γίνει με την λογική του ενός νόμου και ενός άρθρου.
Η μετοχική σύνδεση της ΔΕΗ έχει ως εξής:
Επομένως το Ελληνικό δημόσιο κατέχει το 34,12% των μετοχών και το υπόλοιπο ανήκει στους επενδυτές. Για να περάσει τώρα το πλειοψηφικό πακέτο εκ νέου στο κράτος αυτό θα γίνει:
είτε με νέα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στην οποία (με κάποιον άγνωστο τρόπο) θα πρέπει να μην συμμετέχουν οι επενδυτές και να καλυφθεί εξ’ ολοκλήρου από το Ελληνικό δημόσιο γεγονός που είναι απίθανο,
είτε να εξαγοραστούν μετοχές των επενδυτών. Σε αυτό το σενάριο η όποια οικονομική πρόταση δεδομένης και της καλής κατάστασης που είναι τώρα η επιχείρηση, θα είναι σίγουρα κοστοβόρα ενώ δεν υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση ότι θα πεισθούν οι μέτοχοι να πουλήσουν τις μετοχές τους.
Οι “κρατικοποιήσεις” σε Γαλλία και της Γερμανία
Μια αν μη τι άλλο άκυρη σύγκριση η οποία ωστόσο είναι πολύ πονηρά τοποθετημένη είναι με τις “κρατικοποιήσεις” σε Γαλλία και Γερμανία κάποιων εταιρειών ενέργειας.
Στην μεν Γαλλία υπήρξε ενίσχυση του κρατικού μεριδίου στην επιχείρηση από το 86 στο 100%, άρα ήταν μια εταιρεία ήδη υπό τον έλεγχο του δημοσίου, ενώ στην Γερμανία όπου η ενεργειακή κρίση είναι πολύ πιο σκληρή απ’ ότι στην Ελλάδα, η Γερμανική Κυβέρνηση προχωρά σε ένα σχέδιο διάσωσης 2 εταιρειών παραγωγής ενέργειας εξαιτίας των πολλών ζημιών που έχουν, ώστε να μπορούν να είναι λειτουργικές για την δύσκολη περίοδο που έρχεται και να μην πτωχεύσουν.
Η ζημιά του επενδυτικού κλίματος
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τόσο οι τωρινοί επενδυτές της ΔΕΗ όσο και γενικά οι επιχειρηματικοί κύκλοι ακούγοντας τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εν δυνάμει Πρωθυπουργό να μιλάει γενικά και αόριστα για κρατικοποιήσεις δίχως να αποσαφηνίζει με ποιον τρόπο θα γίνουν σίγουρα δεν τους δίνει την εντύπωση ότι είναι ασφαλές να δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά σε μια χώρα όπου ο κρατισμός είναι βαθιά ριζωμένος.
Ένα από τα επιτεύγματα αυτής της κυβέρνησης είναι η προσέλκυση νέων και μεγάλων επενδύσεων, η δημιουργία αυτού του κλίματος σε μια χώρα που έχει πολύ φρέσκες αναμνήσεις από τα μνημόνια και τη χρεοκοπία όπως γίνεται αντιληπτό δεν ήταν κάτι εύκολο ούτε και δεδομένο.
Συμπερασματικά
Η ΔΕΗ αυτή τη στιγμή με την μεγαλύτερη ενεργειακή κρίση σε εξέλιξη κατάφερε να συνεισφέρει 1,5 δις στην ενίσχυση των καταναλωτών και να παρουσιάζει κέρδη.
Η ΔΕΗ από ζημιές 900 εκατ. το 2018 και 1,6 δισ. το 2019 πέρασε σε κερδοφορία 35,2 εκατ. το 2020.
Η κεφαλαιακή αξία της ΔΕΗ που επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν κάτω από 300 εκατ. ευρώ σήμερα έχει φτάσει πάνω από 2 δισ. Η περιουσία του ελληνικού λαού, δηλαδή, αυξήθηκε μέσα σε δύο μόλις χρόνια κατά 1,5 με 2,2 δισ.
Άρα το να ισχυρίζεται κάποιος ότι η κρατικοποίηση αυτής της επιχείρησης με την εμπειρία του πρόσφατου παρελθόντος όπου η ΔΕΗ έφτασε στο χείλος του γκρεμού, θα είναι η σανίδα σωτηρίας των καταναλωτών, κάνει τεράστιο λάθος.
Μια ενδεχόμενη κρατικοποίηση θα κόστιζε πάρα πολύ ακριβά στον Έλληνα φορολογούμενο, θα έβλαπτε την επιχειρηματικότητα και σε καμία περίπτωση δεν γίνεται με ίδιους όρους όπως στη Γαλλία και στην Γερμανία όπου είχαμε κρατικοποιήσεις σε εταιρείες που πτώχευσαν, η ΔΕΗ (δυστυχώς για κάποιους) όχι μόνο δεν πτωχεύει, αλλά είναι και κερδοφόρα.
