Αναμονή για τις τελικές επιλογές της κυβέρνησης Τραμπ, τις πολιτικές εξελίξεις της Γερμανίας και τις εξελίξεις των πολεμικών συρράξεων της ευρύτερης περιοχής μας.
Καθώς πλησιάζει η ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ και η πολιτική κρίση εντείνεται στη Γερμανία και τη Γαλλία, η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια περίοδο γεωπολιτικής αβεβαιότητας, με κινδύνους που μπορεί να έχουν περιφερειακές συνέπειες.
Η αβεβαιότητα στη στάση των βασικών παραμέτρων της διεθνούς πολιτικής και οικονομικής τάξης δεν είναι θετική, ειδικά σε περιοχές με ένταση, όπως το Αιγαίο, η Ανατολική Μεσόγειος και τα Βαλκάνια. Η Ελλάδα εισέρχεται σε ένα περιβάλλον όπου αναπτύσσονται ανταγωνιστικά συμφέροντα χωρίς σαφή προσανατολισμό, μια εξέλιξη επικίνδυνη για τη δική μας περιοχή.
Ως μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αξιόπιστος σύμμαχος των μεγάλων δυνάμεων που επηρεάζουν την περιοχή, η Ελλάδα προσβλέπει στην ενεργό εμπλοκή αυτών των δυνάμεων σε δράσεις αποκλιμάκωσης.
Η Ελλάδα καλείται να προετοιμαστεί για την αντιμετώπιση μιας γεωπολιτικής αβεβαιότητας στην ευρύτερη γειτονιά της, σε μια εποχή όπου παραδοσιακές σταθερές υποχωρούν και η διεθνής τάξη κινδυνεύει να διαταραχθεί από τη δυναμική του ισχυρού, ενδεχομένως ενθαρρύνοντας ακραίες συμπεριφορές. Παρά ταύτα, η Αθήνα θα συνεχίσει να ενεργεί με υπευθυνότητα, επιδιώκοντας λύσεις μέσω συνεργασίας και όχι σύγκρουσης, προκειμένου να παραμείνει σταθεροποιητικός παράγοντας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και να διατηρήσει το διάλογο με την Τουρκία.
Παρά τη σχετική στασιμότητα στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, οι οποίες δεν έχουν αποφέρει ουσιαστική πρόοδο, έχει διαμορφωθεί ένα θετικό κλίμα που έχει ωφελήσει και τις δύο πλευρές. Με δεδομένο το τεταμένο περιφερειακό σκηνικό και τα ανοιχτά μέτωπα της Τουρκίας, δεν υπάρχει λόγος για συνεχιζόμενη ένταση με την Ελλάδα.
Ωστόσο, η παρουσία μιας απρόβλεπτης υπερδύναμης και η αδυναμία του γαλλογερμανικού άξονα να διασφαλίσει σταθερότητα, σε μια περιοχή που ήδη πλήττεται από σειρά πολέμων και κρίσεων, δεν προοιωνίζεται ευοίωνο μέλλον. Η πρόσφατη σύγκρουση στη Συρία αποτελεί μόνο ένα παράδειγμα.
Για μια χώρα όπως η Ελλάδα, που στηρίζει τη διεθνή τάξη δικαίου και έχει επενδύσει διπλωματικά σε μια παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες, η αμφισβήτηση αυτών των βασικών αρχών από τις μεγάλες δυνάμεις δημιουργεί εύλογες ανησυχίες.