Η ένταξη των UAV στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις
Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις επενδύουν ολοένα και περισσότερο σε μη επανδρωμένα συστήματα, τόσο δοκιμασμένα όσο και καινοτόμα, για να ενισχύσουν τις επιχειρησιακές τους δυνατότητες. Στο οπλοστάσιο περιλαμβάνονται περιφερόμενα πυρομαχικά, UAV για επιτήρηση και κρούση, drones για συλλογή πληροφοριών και στόχευση, καθώς και μη επανδρωμένα επιφανείας και υποβρύχια οχήματα. Αυτά τα συστήματα αξιολογούνται ήδη σε στρατιωτικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις, δείχνοντας τη δυναμική τους σε πραγματικές συνθήκες.
Τα διδάγματα από σύγχρονες συγκρούσεις
Οι συγκρούσεις σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή ανέδειξαν τη σημασία των drones στον σύγχρονο πόλεμο. Παρόλο που η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που ανέπτυξαν UAV, ξεκινώντας με το πρώτο αυτόνομο σύστημα το 1982, η πρόοδος επιβραδύνθηκε λόγω της οικονομικής κρίσης και της προτεραιοποίησης άλλων εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Αναθέρμανση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας
Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται μια συντονισμένη προσπάθεια να καλυφθεί το χαμένο έδαφος. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τα γενικά επιτελεία, σε συνεργασία με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, δίνουν έμφαση στην ανάπτυξη αυτόνομων συστημάτων που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες.
Επιχειρησιακή χρήση και εξοπλιστικά προγράμματα
Μονάδες ειδικών επιχειρήσεων έχουν ήδη εξοπλιστεί με μικρού μεγέθους drones, κυρίως για αναγνώριση, ενώ δοκιμάζονται πιο προηγμένα μοντέλα, όπως το ισραηλινό Orbiter 1K. Παράλληλα, αναμένεται η απόκτηση αμερικανικών Switchblade 300 και 600, τα οποία είναι σχεδιασμένα για αποστολές κρούσης κατά προσωπικού και θωρακισμένων στόχων αντίστοιχα.
Επιπλέον, μονάδες του πυροβολικού πραγματοποίησαν επιτυχημένες δοκιμές μεταφοράς στοιχείων βολής μέσω drones, ενώ εξετάζεται ο εξοπλισμός τροχοφόρων οχημάτων αναγνώρισης με UAVs. Κάθε στρατιωτική μονάδα προβλέπεται να διαθέτει τόσο drones όσο και αντί-drone συστήματα για την προστασία στρατοπέδων και κρίσιμων εγκαταστάσεων.
Η ιστορία και το μέλλον της ελληνικής τεχνολογίας
Η Ελλάδα εισήλθε στον χώρο των UAV ήδη από το 1979 με την ανάπτυξη του “Πήγασος”, ενώ αργότερα προστέθηκαν στο οπλοστάσιο τα ισραηλινά Heron. Αυτά τα drones καλύπτουν καθημερινά αποστολές στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, ενώ εξετάζεται η απόκτηση οπλισμένων εκδόσεων. Ο στρατός ξηράς προχωρά επίσης με την ένταξη των γαλλικών UAV Patroller, που αναμένεται να βελτιώσουν την επιτήρηση και τη στοχοποίηση για τις μονάδες.
Το Πολεμικό Ναυτικό προετοιμάζεται για την παραλαβή των Camcopter S-100, τα οποία θα εξοπλίσουν τις νέες φρεγάτες Belharra. Αυτά τα μη επανδρωμένα ελικόπτερα αναλαμβάνουν αποστολές αναγνώρισης και επιτήρησης, ενισχύοντας την επιχειρησιακή ευελιξία του στόλου.
Εγχώρια ανάπτυξη και τεχνολογικές καινοτομίες
Η εγχώρια βιομηχανία παίζει κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη νέων συστημάτων, όπως το drone «Αρχύτας» της ΕΑΒ, το οποίο αποτελεί βάση για μελλοντικές εξελίξεις. Επιπλέον, το ΕΛΚΑΚ εργάζεται στην αναβάθμιση του αντί-drone συστήματος «Κένταυρος» για χρήση τόσο στις φρεγάτες όσο και σε επίγειες εγκαταστάσεις. Το Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογίας Στρατού (ΚΕΤΕΣ) αναπτύσσει παράλληλα συστήματα προστασίας στρατιωτικών μονάδων από εχθρικά drones.
Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και η αμυντική βιομηχανία συνεχίζουν να εξελίσσονται, θέτοντας τις βάσεις για μια νέα εποχή στις αμυντικές τεχνολογίες. Τα μη επανδρωμένα συστήματα αποτελούν πλέον αναπόσπαστο μέρος της στρατηγικής άμυνας της χώρας, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.