Η πρόσφατη νίκη Τραμπ και η διαφαινόμενη νίκη Μερτς στην Γερμανία, θα προκαλέσουν αναμφίβολα ανατροπές στα σχέδια του Τούρκου προέδρου.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει μπροστά του τρεις σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις που μπορεί να διασφαλίσουν το μέλλον και την κληρονομιά του στην Τουρκία, δίνοντάς του την ευκαιρία να ενισχύσει την κυριαρχία του για τα επόμενα χρόνια, χωρίς τους περιορισμούς που αντιμετωπίζει σήμερα. Οι εκλογές στις ΗΠΑ επανέφεραν τον Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία, έναν ηγέτη με τον οποίο ο Ερντογάν πιστεύει ότι μπορεί να συνεννοηθεί απευθείας, χωρίς την παρέμβαση των γραφειοκρατικών διαδικασιών και των ανησυχιών για το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι επερχόμενες γερμανικές εκλογές (σε λίγους μήνες) ενδέχεται να φέρουν στην εξουσία το συντηρητικό CDU υπό τον Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος πιθανόν να επιδιώξει στενότερες οικονομικές και αμυντικές σχέσεις με την Τουρκία, χωρίς τις αναστολές που υπήρχαν επί κυβέρνησης Σολτς. Επιπλέον, ο Ερντογάν επιθυμεί να είναι και πάλι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2028, αλλά για να το πετύχει αυτό πρέπει να τροποποιήσει το τουρκικό Σύνταγμα ώστε να του επιτραπεί μία ακόμη θητεία. Αυτό απαιτεί τουλάχιστον 360 ψήφους από τα 600 μέλη της Εθνοσυνέλευσης, τις οποίες δεν διαθέτουν ούτε το κόμμα του Ερντογάν ούτε οι εθνικιστές σύμμαχοί του. Παρά τα πιθανά κέρδη από αυτές τις εκλογικές διαδικασίες, τίποτα δεν διασφαλίζει ότι όλα θα εξελιχθούν όπως ο Ερντογάν επιθυμεί.
Ο Τούρκος πρόεδρος μπορεί να χαίρεται με την επανεκλογή του Τραμπ, ωστόσο, η αβεβαιότητα του Αμερικανού ηγέτη παραμένει. Στην πρώτη του θητεία, ο Τραμπ είχε προειδοποιήσει τον Ερντογάν ότι μπορεί να καταστρέψει την τουρκική οικονομία και είχε επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία λόγω της αγοράς του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400. Η άνευ περιορισμών υποστήριξη του Τραμπ στον Μπέντζαμιν Νετανιάχου αναμένεται να φέρει τον Ερντογάν σε δύσκολη θέση, καθώς η Τουρκία έχει έντονα αντι-ισραηλινή στάση και υποστηρίζει τους Παλαιστίνιους. Εάν ο Ερντογάν αναγκαστεί να αναθεωρήσει τη στάση του, μπορεί να βρει αντίσταση από μικρότερα ισλαμιστικά κόμματα που κερδίζουν έδαφος εις βάρος του AKP του. Η κλιμακούμενη ένταση στη Μέση Ανατολή, με την σύγκρουση Ισραήλ – Ιράν, καθιστά απίθανη την αποχώρηση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία, κάτι που δυσαρεστεί τόσο την Τουρκία όσο και τη Ρωσία. Συνεπώς, οι σχέσεις Ερντογάν – Τραμπ παραμένουν ασταθείς και γεμάτες αβεβαιότητα.
Από την πλευρά της Γερμανίας, αν το CDU κερδίσει χωρίς απόλυτη πλειοψηφία, πιθανόν θα σχηματιστεί ένας “μεγάλος συνασπισμός” με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα να αναλαμβάνει το υπουργείο Εξωτερικών. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε εντατικοποίηση της πίεσης στην Τουρκία σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενδεχομένως με νέες καθυστερήσεις στην πώληση Eurofighter στην Τουρκία. Η ενίσχυση των σχέσεων με τους Κούρδους, που προωθείται τώρα, μπορεί να αποτελέσει στρατηγική του Ερντογάν για να συγκεντρώσει περισσότερες ψήφους στην Εθνοσυνέλευση, με στόχο την αναθεώρηση του Συντάγματος. Συνολικά, οι τρεις αυτές εκλογικές διαδικασίες ανοίγουν πολλές ευκαιρίες για τον Ερντογάν, αλλά επίσης ενέχουν σημαντικούς κινδύνους.
