Σύμφωνα με το ΥΠΟΙΚ, καταγράφηκε αύξηση 6,6 δισ ευρω, κυρίως κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2024, αφού ολοκληρώθηκε η διασύνδεση των POS με τις ταμειακές μηχανές των επιχειρήσεων.

Επιβεβαιώθηκε αυτό που φαντάζονταν οι περισσότεροι, ότι με τη σύνδεση των συστημάτων πληρωμών και των ταμειακών μηχανών με την Εφορία, θα εμφανιζόταν ένας κρυφός τζίρος. Έτσι, περίπου 6,6 δισεκατομμύρια συναλλαγών που μέχρι πρότινος ήταν αδήλωτες, έγιναν διαφανείς το 2024, και το φαινόμενο αυτό είναι ακόμα στην αρχή. Αυτά τα χρήματα που υπήρχαν κρυμμένα, τώρα θα φορολογηθούν. Όπως συμβαίνει και με τα χρήματα των περισσότερων πολιτών που πλήρωναν στο παρελθόν για προϊόντα ή υπηρεσίες, περιλαμβάνοντας στην τιμή και κάποιο κρυφό «δώρο» προς τον πωλητή, χωρίς απόδειξη. Η χρήση της κάρτας άλλαξε τα δεδομένα.

Για παράδειγμα, όταν πληρώνεις ένα ταξί, η τιμή περιλαμβάνει ΦΠΑ, ασφαλιστικές εισφορές και φόρο από τον οδηγό, και αν υπάρχει απόδειξη, αυτοί οι φόροι καταλήγουν στον κρατικό κορβανά για να χρηματοδοτηθούν μισθοί, συντάξεις, νοσοκομεία, σχολεία και επιδόματα. Χωρίς απόδειξη, όμως, ο φόρος μετατρέπεται σε «πουρμπουάρ», και αν κάποιος το θέλει, μπορεί να το δώσει, αρκεί να τιμολογηθεί η διαδρομή. Το ίδιο ισχύει και για άλλες επαγγελματικές κατηγορίες, όπως γιατρούς, μηχανικούς, δικηγόρους και άλλους. Η χρήση κάρτας μείωσε τη χρήση μετρητών και αυτοματοποιεί αυτή τη διαδικασία.

Αν θέλεις να πληρωθείς, πρέπει να δεχτείς την κάρτα και να την περάσεις από το POS. Με αυτό το βήμα, όλα ενημερώνονται αυτόματα, εκτός αν έχουμε κάποια μορφή απάτης, και έτσι όλοι, τράπεζες και Εφορία, ενημερώνονται. Η οικονομία λειτουργεί και η κοινωνική και φορολογική δικαιοσύνη αποδίδεται.

Ωστόσο, για να ολοκληρωθεί η διαδικασία, δεν αρκεί μόνο να αυξάνονται τα κρατικά έσοδα από τη μείωση της φοροδιαφυγής. Πρέπει παράλληλα να μειώνονται οι φόροι, ως αναγνώριση προς αυτούς που πλήρωναν κανονικά και για να εξισωθεί το πλεόνασμα φόρων που εισπράττεται από την κοινωνία. Παρά τα πλεονάσματα, η χώρα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, πληρώνει πολλούς φόρους σε σχέση με το ΑΕΠ της, κατατάσσοντας την πέμπτη, μετά τη Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο και Σουηδία, στις χώρες με τους υψηλότερους φόρους. Παρά τις μειώσεις, το φορολογικό βάρος παραμένει μεγάλο, ενώ οι κρατικές υπηρεσίες παραμένουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Από το ποσοστό κάτω του 30% το 1995, η Ελλάδα το 2022 έφτασε σε φόρους άνω του 40% του ΑΕΠ, και τώρα είναι η στιγμή να διορθωθεί αυτή η υπερβολή.