Δήλωσε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης συμμετέχοντας σε πάνελ με πολίτες για τη Δημόσια Υγεία, στο Ωδείο Αθηνών.
«Θα έχουμε μεγάλη στοχοπροσήλωση την δεύτερη 4ετία στην καταπολέμηση των παθογενειών, θέλουμε να επιφέρουμε μία επανάσταση στην αναμόρφωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας».
Το ΕΣΥ άντεξε κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού επεσήμανε ο πρωθυπουργός και θέλησε να ευχαριστήσει, «όλους όσοι κάθονται και κάθισαν στις «ηλεκτρικές» καρέκλες του Υπουργείου Υγείας».
Επισήμανε ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας αντιμετώπισε μια πρωτοφανή πανδημική κρίση, που ως χώρα την αντιμετωπίσαμε με επιτυχία σε σχέση με άλλες χώρες, αναφερόμενος στην ενέργειες της κυβέρνησης για την ενίσχυση του ΕΣΥ που περιλαμβάνει την αναβάθμιση των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας με πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης.
«Πάμε να δούμε πού ήμασταν το 2019 και πού είμαστε σήμερα. Γιατί τουλάχιστον θα είναι καλό στο δημόσιο διάλογο να μπορούμε να συμφωνούμε σε ορισμένα βασικά δεδομένα για την πρόοδο την οποία έχουμε πετύχει, αλλά και για τα μεγάλα και τα σημαντικά βήματα τα οποία πρέπει να διανύσουμε από εδώ και στο εξής.
Δαπάνες για το Εθνικό Σύστημα Υγείας: 3,8 δισεκατομμύρια το 2019, 5,2 δισεκατομμύρια το 2023, αυτές θα είναι οι δαπάνες με βάση τον προϋπολογισμό. Είναι μία σημαντική αύξηση της τάξης του 37%.
Εκατό χιλιάδες εργαζόμενοι στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, κάτι παρακάτω από 100.000 για την ακρίβεια, το 2019. Σύνολο εργαζόμενων στο ΕΣΥ σήμερα, με τις νέες προσλήψεις οι οποίες έχουν γίνει και με τις αποχωρήσεις, 107.000.
Αύξηση 10% των μισθών του ιατρικού προσωπικού και θέσπιση ειδικών επιδομάτων για τους εργαζόμενους στις ΜΕΘ, για αναισθησιολόγους, για τους γιατρούς του ΕΚΑΒ, γι’ αυτούς οι οποίοι μετακινούνται στα νησιά», σημείωσε.
Όσον αφορά τον νέο υγειονομικό χάρτη της χώρας, τόνισε πως «ένα αναπόσπαστο σημείο του προγράμματος μας είναι ο νέος υγειονομικός χάρτης, τον οποίο ήδη μελετούμε, πού χρειαζόμαστε δομή υγείας. Προσοχή, όχι νοσοκομείο. Γιατί κανένα, καμία δομή δεν χρειάζεται να κλείσει.
Και τι πρέπει να κάνουν οι υφιστάμενες δομές υγείας. Και αν είμαστε καλύτερα να έχουμε μέσα σε ένα εύρος 30 χιλιομέτρων τρία μεσαία νοσοκομεία τα οποία υπολειτουργούν ή μπορούμε με κάποιο τρόπο να ξανασκεφτούμε τις υφιστάμενες δομές με ένα τρόπο ο οποίος να είναι πιο αποτελεσματικός.
Ξέρω πολύ καλά τις αντιδράσεις μερικές φορές που αυτή η συζήτηση προκαλεί. ‘’Μα τι θα γίνει με το νοσοκομείο της πόλης μας’’; Η απάντηση είναι ότι δεν χρειάζεται να κλείσει καμία δομή.
Νομίζω ότι η μεγάλη έμφαση αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι στην τυποποίηση. Πρέπει να είναι στους κοινούς κανόνες, στις κοινές διαδικασίες, γιατί μόνο αν έχουμε κοινές διαδικασίες μπορούμε να έχουμε και συγκρίσιμα, μετρήσιμα αποτελέσματα. Και νομίζω ότι αυτές οι βασικές προδιαγραφές τις οποίες πρέπει να βάζουμε για το πώς ουσιαστικά θα μετατρέψουμε τα σημερινά νοσοκομεία στα νοσοκομεία του μέλλοντος και αυτό εν πολλοίς είναι διαδικασίες, είναι τεχνολογία, θα πρέπει να είναι ενιαίοι αυτοί οι κανόνες και να αφορούν τελικά όλες τις διοικήσεις».
