Ένα έντονο πρόβλημα των δυο χωρών, που απασχολεί μεγάλο αριθμό πολιτών και είναι θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Όπως η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από την έντονη κατανάλωση, η Γερμανία αντιθέτως θεωρείται χώρα με υψηλό ποσοστό ενοικιαστών. Αναρωτιέται κανείς αν είναι δυνατόν να διεξαχθούν εκλογές στην Ελλάδα χωρίς να συζητηθεί η κατάσταση στην αγορά, οι τιμές και το διαθέσιμο εισόδημα. Αντίστοιχα, για τους Γερμανούς, το ζήτημα των ενοικίων αποτελεί σημαντικό πρόβλημα. Παρά την ένταση αυτού του προβλήματος, τα γερμανικά κόμματα που διεκδικούν την ψήφο στις επόμενες εκλογές, αποφεύγουν να το θίξουν. Είναι ενδεικτικό ότι περισσότεροι από τους μισούς Γερμανούς (84 εκατομμύρια κάτοικοι) ζουν σε ενοικιαζόμενα σπίτια, το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην Ελλάδα, μετά την κρίση, το ποσοστό των ενοικιαστών φτάνει το 30%, ενώ το υπόλοιπο 70% απολαμβάνει την ιδιοκατοίκηση.
Στην παρούσα φάση, ενόψει των εκλογών στη Γερμανία, υπάρχει σημαντική έλλειψη περίπου μισού εκατομμυρίου κατοικιών. Στις μεγάλες πόλεις όπως το Αμβούργο, το Μόναχο και η Φρανκφούρτη, οι τιμές για νέες μισθώσεις αυξήθηκαν περισσότερο από 10% το 2024 σε σχέση με το 2022, ενώ στο Βερολίνο η αύξηση ξεπέρασε το 20%. Με την οικονομία να παραμένει στάσιμη, οι εργαζόμενοι ενοικιαστές αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις νέες τιμές, καθιστώντας το πρόβλημα ακόμα πιο επείγον και με έντονη κοινωνική διάσταση, η οποία έχει αντίκτυπο και στη συμπεριφορά των ψηφοφόρων.
Η κύρια αιτία του προβλήματος είναι η έλλειψη επενδύσεων στην κατασκευή νέων κατοικιών, λόγω των αυξημένων επιτοκίων και του πληθωρισμού των προηγούμενων ετών. Παρά αυτή την κατάσταση, τα πολιτικά κόμματα που διεκδικούν την ψήφο των Γερμανών έχουν ελάχιστες προτάσεις για τη λύση του βασικού προβλήματος των ψηφοφόρων τους.
Το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα CDU, που φαίνεται να κερδίζει τις εκλογές, προτείνει την απλοποίηση των οικοδομικών κανονισμών με στόχο τη μείωση του κόστους κατασκευής, την ενίσχυση των κοινωνικών κατοικιών και τον έλεγχο των ενοικίων. Το απερχόμενο σοσιαλδημοκρατικό SPD του Σολτς προτείνει φορολογικά κίνητρα για νέες κατασκευές και την επέκταση του ομοσπονδιακού πλαφόν στα ενοίκια. Το ακροδεξιό AfD προτείνει την κατάργηση των ευρωπαϊκών κανονισμών για τη μείωση του κόστους κατασκευής, την προνομιακή μεταχείριση των ενοικίων για τους Γερμανούς και την απόρριψη των προστατευτικών ανώτατων ορίων ενοικίων.
Ωστόσο, κανένα κόμμα δεν προσφέρει άμεσες λύσεις για τους Γερμανούς ενοικιαστές. Για να βελτιωθεί η κατάσταση άμεσα, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να διαθέτει επαρκείς πόρους για να κατασκευάσει σπίτια σε κρατική γη, καθώς οι ιδιώτες δεν θα αναλάβουν το ρίσκο λόγω των περιορισμένων κερδών από τα ενοίκια. Μια πιθανή λύση θα ήταν η αποδέσμευση της χώρας από τον περιορισμό του «φρένου χρέους», κάτι που όμως απαιτεί συνταγματική αλλαγή.
Η Γερμανία φαίνεται να έχει εξαντλήσει τις λύσεις στο θέμα της προσιτής κατοικίας, όπως και οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ απέτυχαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του πληθωρισμού και την επίδρασή του στο διαθέσιμο εισόδημα. Στην Ελλάδα, ενώ το πρόβλημα είναι υπαρκτό, ελάχιστοι το αναγνωρίζουν, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τη Eurostat, η χώρα μας έχει το υψηλότερο κόστος στέγασης στην ΕΕ. Εδώ, περίπου το 35% του εισοδήματός μας πηγαίνει για έξοδα στέγασης, ενώ στην ΕΕ το αντίστοιχο ποσοστό είναι 19%. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και η κυβέρνηση έχει δυο επιλογές: είτε να το αντιμετωπίσει άμεσα είτε να το αφήσει να διογκωθεί, όπως συνέβη στη Γερμανία πριν τις εκλογές.
